“Η ζωγραφική δεν περιορίζεται στην απλή αντιγραφή αυτού που βλέπουμε· είναι η μετάφραση του ορατού μέσα από την προσωπική μας ματιά, τη γνώση και την πρόθεση.”

Ξεκινά από αυτό που βλέπουμε, αλλά ολοκληρώνεται σε αυτό που αισθανόμαστε και γνωρίζουμε.

Πιο συγκεκριμένα

🎨 1. Ζωγραφίζω αυτό που βλέπω

Αυτό είναι το πρώτο στάδιο — η παρατήρηση.
Μαθαίνεις να βλέπεις πραγματικά: τις σχέσεις, τις αναλογίες, τα φώτα, τις σκιές, τα χρώματα, τις φόρμες.
Ο ρεαλισμός βασίζεται σ’ αυτό, και είναι ένα εργαλείο εκπαίδευσης του ματιού.
Μαθαίνοντας να αποτυπώνεις με ακρίβεια, αποκτάς έλεγχο και επίγνωση.

📐 2. Ζωγραφίζω εφαρμόζοντας κανόνες (προοπτική, φωτισμό, χρώμα)

Αυτό είναι το δεύτερο επίπεδο: μαθαίνεις πώς λειτουργεί η ψευδαίσθηση του χώρου και του φωτός.
Δηλαδή, χρησιμοποιείς γνώσεις (όχι μόνο την όραση) για να κάνεις τη ζωγραφική πειστική.
Ακόμα κι αν δεν αντιγράφεις κάτι από τη φύση, μπορείς να δημιουργήσεις μια αισθητική αλήθεια με προοπτική, φωτισμό και δομή.

🧠 3. Ζωγραφίζω “μέσα από εμένα”

Εδώ φτάνουμε στο ουσιαστικό στάδιο της τέχνης.
Δεν σε ενδιαφέρει μόνο τι “είναι ακριβές”, αλλά τι θέλεις να εκφράσεις.
Η προοπτική, οι τόνοι, τα χρώματα, όλα γίνονται εργαλεία έκφρασης.
Αυτό κάνει τη διαφορά ανάμεσα σ’ ένα καλό ρεαλιστικό έργο και ένα ζωντανό έργο τέχνης.

Ένα παράδειγμα:

Αν δεις ένα τοπίο με δέντρα, σύννεφα και βουνά:

• Ο ρεαλιστής θα αποδώσει τα χρώματα, το φως και τις αποστάσεις όσο πιο πιστά γίνεται.

• Ο ζωγράφος με επίγνωση των κανόνων θα οργανώσει το τοπίο με προοπτική, τόνους και βάθος.

• Ο καλλιτέχνης-εκφραστής μπορεί να τονίσει το φως ή τη μορφή όπως το νιώθει, ακόμα κι αν “παραμορφώσει” λίγο την πραγματικότητα.