Πόσες φορές σας έχει τύχει να δείτε κάτι στα σκουπίδια που σας τράβηξε την προσοχή και αναρωτηθήκατε γιατί πετάχτηκε..

Κάπως έτσι είναι και η ιστορία του γιατρού που βρήκε αυτό το ζωγραφισμένο ύφασμα πεταγμένο στα σκουπίδια.

Ήταν από κάποιο άλλο ιατρείο, το ζωγράφισε η μητέρα μιας νοσοκόμας, όμως κάπου στην πορεία ξεχάστηκε ο σκοπός του και κατέληξε εκεί.

Σίγουρα, το να βλέπεις ζωγραφισμένα εσωτερικά όργανα δεν είναι ένα θέμα προσιτό σε όλους, όμως η ζωγραφική δεν είναι πάντα όμορφη· δεν φτιάχνεται για να ωραιοποιεί τα πράγματα, αλλά …..

Για να δώσει μηνύματα, να ξυπνήσει μυαλά, να εξελίξει εσωτερικά ή να στήσει μια ιστορία, όπως συμβαίνει εδώ.

Είναι μια γλώσσα που μιλάει κατευθείαν στην ψυχή, μας καλεί να αμφισβητήσουμε, να νιώσουμε και να σκεφτούμε βαθύτερα.

Ευτυχώς, όμως, το ζωγραφισμένο πανί βρήκε νέα ζωή, συνεχίζοντας την αποστολή του σε ένα ιατρείο που αγαπάει το χειροποίητο, τους πίνακες, τη Τέχνη.

Ο γιατρός το μάζεψε, το καθάρισε και έντυσε με αυτό το παραβάν στο ιατρείο του. Μας μίλησε με χαρά για την ιστορία του και για το γεγονός ότι το παρατηρήσαμε να στέκει εκεί, στην είσοδο της πόρτας, θυμίζοντάς μας πως υπάρχουν άνθρωποι που εκτιμούν την αυθεντικότητα και την ιστορία του. Ακόμα και όταν δεν είναι «καλλιτεχνικά όμορφο» με την παραδοσιακή έννοια.

Τα πιο ακατανόητα ή «πεταμένα» αντικείμενα μπορούν να αποκτήσουν νόημα και να γίνουν πηγή έμπνευσης — αρκεί να τους δώσουμε μια ευκαιρία.